Συμπεράσματα από τη διάσκεψη του Κανκούν (Μεξικό 2010)
Οι κυβερνήσεις των κρατών που μετείχαν στη διάσκεψη του ΟΗΕ έδωσαν το φιλί της ζωής στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, προχωρώντας σε μια σειρά δεσμεύσεων για την πρόοδο των συζητήσεων. Συγκεκριμένα, οι κυβερνήσεις συμφώνησαν σε μια σειρά αποφάσεων, που θα αποτελέσουν το υπόβαθρο για την επίτευξη μιας τελικής συμφωνίας στη διάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί το 2011 στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής.
Μετά την αποτυχία της Κοπεγχάγης οι διαπραγματεύσεις είχαν υποστεί μεγάλο πλήγμα. Μετά από δύο εβδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων και παρά την απαισιοδοξία που ενέπνεαν οι προηγούμενες μέρες, οι κυβερνήσεις σημείωσαν στο παρά πέντε αξιοσημείωτη πρόοδο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν παραμένουν ανοιχτές μερικές μεγάλες πολιτικές προκλήσεις.
Αν και δεν κατέστη δυνατό να συμφωνηθεί η επέκταση του Πρωτοκόλλου του Κιότο, μπήκαν οι βάσεις προκειμένου να συζητηθεί κάτι τέτοιο στο Ντέρμπαν. Η αρνητική στάση της Ιαπωνίας και της Ρωσίας στο θέμα αυτό παραμένει το μεγάλο αγκάθι, αλλά τώρα η πίεση της κοινής γνώμης απέναντι στην αδιαλλαξία των συγκεκριμένων χωρών αναμένεται να αυξηθεί, πράγμα που μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε αναθεώρηση της στάσης τους.
Πάντως, οι συζητήσεις στο Κανκούν κατέληξαν στο θετικό συμπέρασμα πως οι χώρες που μετέχουν στο Κιότο πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές τους κατά 25-40% έως το 2020. Κατέληξαν επίσης σε συμφωνία περί της ανάγκης για μεγαλύτερη προσπάθεια από όλες τις χώρες έτσι ώστε να διασφαλιστεί πως η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας δε θα ξεπεράσει τους 2οC. Τώρα όλες οι χώρες πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια και με καλή διάθεση να επιτύχουν το κλείσιμο των κενών στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Πρόοδος επιτεύχθηκε και σε μια σειρά από άλλα κρίσιμα ζητήματα, όπως η δημιουργία κανόνων για τη μέτρηση, επαλήθευση και δημοσιοποίηση των προσπαθειών μείωσης των εκπομπών από όλα τα κράτη. Επίσης, οι διαπραγματευτές συμφώνησαν στη δημιουργία μιας επιτροπής για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, αν και δεν είναι ακόμα ξεκάθαρη η μεθοδολογία για τον καθορισμό και τη μέτρηση της ευπάθειας των κρατών και των απωλειών εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Ακόμα, οι κυβερνήσεις υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου "πράσινου ταμείου", αλλά τώρα προκύπτει η ανάγκη να εντοπίσουν καινοτόμες πηγές χρηματοδότησής του (π.χ. επιβολή φόρου στη ναυτιλία και την αεροπορία, τους δύο τομείς δηλαδή για τους οποίους δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο, αν και ευθύνονται για το 8% των παγκόσμιων εκπομπών).
Επιπλέον, η απόφαση που ελήφθη για τον περιορισμό της αποδάσωσης ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω πρόοδο στη μάχη για την αντιμετώπιση της αποψίλωσης των δασών.
Η προσπάθεια που απαιτείται είναι μεγάλη και δύσκολη. Περιμένουμε να δούμε περισσότερες ηγετικές πρωτοβουλίες από την Ε.Ε., καθώς και από Κίνα και Ινδία, ειδικά στο θέμα της νομικής μορφής της μελλοντικής συμφωνίας. Θα πρέπει επίσης η Ε.Ε., καθώς και οι ανεπτυγμένες χώρες, να δεσμευθούν για μεγαλύτερη μείωση των εκπομπών τους έως το 2020.
Εν κατακλείδι, ο ασθενής κλίμα βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση. Μετά την Κοπεγχάγη ο ασθενής έπεσε σε κώμα, αλλά ευτυχώς από σήμερα αρχίζει να δείχνει κάποια σημάδια ανάκαμψης. Όλα τα κράτη οφείλουν να συνεισφέρουν στην προσπάθεια επαναφοράς του ασθενούς. Το οφείλουν στους πολίτες των χωρών τους, στους πολίτες της ανθρωπότητας και στις μελλοντικές γενιές.
Μία, ακόμα, μάχη έφτασε στο τέλος της. Προετοιμαζόμαστε από σήμερα κιόλας για την κρίσιμη μάχη του Ντέρμπαν, που μπορεί να κρίνει τον πόλεμο κατά της κλιματικής αλλαγής! Δε ζητάμε τίποτα άλλο από μια καλή, φιλόδοξη, δίκαιη και νομικά δεσμευτική συμφωνία, που θα σέβεται τα ευρήματα της επιστημονικής κοινότητας και θα διέπεται από διαφάνεια στο σύνολο των λειτουργιών της.
Πηγή: WWF Ελλάς
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου