Κλιματκή Αλλαγή: Ανεβαίνει η στάθμη της Θάλασσας..

Σε ανησυχητικές διαπιστώσεις κατέληξε νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που αναφέρει πως μεταξύ 2003 και 2010 χάθηκαν στη θάλασσα 4.200 κυβικά χιλιόμετρα πάγων, με αποτέλεσμα την αύξηση της στάθμης του νερού παγκοσμίως κατά 12 χιλιοστά, με μεγαλύτερη συμβολή από τις απώλειες πάγου στη Γροιλανδία και στη Δυτική Ανταρκτική με 80 δισ. τόνους λιωμένου πάγου ετησίως. Οι ερευνητές του Σμήματος Υυσικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό Nature. Χρησιμοποίησαν στοιχεία από δορυφόρους και διαμόρφωσαν εικόνα για το ρυθμό που λιώνουν οι πάγοι και την επίπτωση στη στάθμη των ωκεανών. Η νέα εκτίμηση συμφωνεί με προηγούμενες για άνοδο της στάθμης της τάξης των 1,2 έως 1,8 χιλιοστών το χρόνο, ενώ μερικές μελέτες βλέπουν άνοδο των υδάτων από ένα έως δύο εκατοστά μέχρι το 2100. Η στάθμη των θαλασσών εκτιμάται ότι έχει ανέβει περίπου 18 εκ από το 1900, ενώ η κλιματική αλλαγή φαίνεται να επιταχύνει το φούσκωμα των θαλασσών. Η στάθμη των ωκεανών φθάνει συνολικά τα 3.5 χιλιοστά ετησίως κατά μέσο όρο στις τελευταίες δεκαετίες, όπου εκτός των όγκων νερού που χύνονται στις θάλασσες, όσο θερμαίνονται τόσο φουσκώνουν λόγω θερμικής διαστολής και επέκτασης. Η θερμική αυτή παράμετρος εξηγεί πάνω από το μισό της συνολικής ανόδου της στάθμης των υδάτων (2 χιλιοστά ετησίως), ενώ η υπόλοιπη άνοδος (1,5 χιλιοστά) οφείλεται στο πρόσθετο νερό που χύνεται, καθώς λιώνουν οι πάγοι.

Οι αμερικανοί ερευνητές εκτιμούν ότι η απώλεια πάγων μόνο από τη Γροιλανδία και την Αρκτική, τις δύο μεγαλύτερες συμπαγείς μάζες πάγου στη Γη, ανεβάζει τη στάθμη των νερών κατά 1,1 χιλιοστό το χρόνο και σε αυτές οφείλεται το μεγαλύτερο μέρος από τη συνολική μέση ετήσια άνοδο της τάξης του 1,5 χιλιοστού. Σο υπόλοιπο της ανόδου της στάθμης (περίπου 0,4 χιλιοστά ετησίως) οφείλεται στα άλλα παγόβουνα και τους παγετώνες του πλανήτη (περίπου 200.000), που επίσης λιώνουν με αυξανόμενο ρυθμό.

Οι νέες εκτιμήσεις πάντως για το λιώσιμο των πάγων διεθνώς είναι κατά 30% μικρότερες από τις μέχρι τώρα μελέτες, οι οποίες δεν είχαν κάνει χρήση των νέων δεδομένων των δύο δορυφόρων του συστήματος GRACE των ΗΠΑ και της Γερμανίας, για την περίοδο 2003-2010. Οι δορυφόροι, από ύψος 500 χλμ., μετρούν από το 2002 τις παραμικρές μεταβολές στη βαρυτική έλξη, που προκαλούνται όταν αυξομειώνεται ο όγκος των πάγων στην επιφάνεια της Γης. Η νέα μελέτη προσέφερε δύο νέα σημαντικά και μάλλον απρόσμενα δεδομένα: πρώτον ότι οι παγετώνες εκτός Γροιλανδίας και Ανταρκτικής συνεισφέρουν, με το λιώσιμό τους, με αργότερο ρυθμό στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών σε σχέση με ό,τι εκτιμάτο έως τώρα και, δεύτερον, ότι ο ρυθμός που λιώνουν τα βουνά στην Ασία, συμπεριλαμβανομένων των Ιμαλαΐων, είναι σημαντικά χαμηλότερος σε σχέση με τις έως τώρα εκτιμήσεις (χάνουν 4 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως και όχι 50 δισ.). Μάλιστα τα ίδια τα Ιμαλάια και οι γειτονικές κορυφές τους δεν φαίνεται κατ' ουσία να έχουν χάσει καθόλου πάγο στην τελευταία δεκαετία, καθώς το νέο χιόνι που πέφτει, παγώνει και σε μεγάλο βαθμό αναπληρώνει τις απώλειες. Οι επιστήμονες πάντως, όπως τόνισε ο Γουόρ, συνεχίζουν να ανησυχούν σοβαρά για τη συνεχιζόμενη απώλεια πάγων διεθνώς.

Μας πάγωσε η υπερθέρμανση
Να σημειωθεί, επίσης, ότι το τσουχτερό κρύο του φετινού Φεβρουαρίου και φαινόμενα όπως η παγωμένη Ευρώπη και η χιονισμένη Αφρική είναι συνέπειες της υπερθέρμανσης σύμφωνα με επιστημονικές απόψεις. Πηγή του κύματος ψύχους είναι το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική, κάτι που επιβεβαιώνουν πλήρως μοντέλα μελετών από Ινστιτούτα Ερευνών. Όπως λένε τα ακάλυπτα από πάγο νερά απελευθερώνουν θερμότητα επηρεάζοντας τα βαρομετρικά, που οδηγούν τους πολικούς ανέμους στις νότιες και δυτικές περιοχές της Ευρώπης.

Από το EcoCity Letter 02/2012