ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ του 1ου ΕΠΑΛ ΦΑΡΣΑΛΩΝ

Ποιότητα νερού - Ποιότητα ζωής, διαχείριση του νερού στην πόλη των Φαρσάλων ,

το δίκτυο ύδρευσης - Βιολογικός καθαρισμός>> 

Συντονιστής Εκπαιδευτικός:  Πάνος Κωνσταντίνος   Παιδαγωγική ομάδα:  Μπολούτσου Ευθυμία   ,  Βλησσάρης Ιωάννης

Με την συμμετοχή των μαθητών από  1^ης τάξης

Αποστολάκης Λάμπρος,Γουδουλάκης Μιχαηλ ,Ιακωβάκης Παναγιώτης, Κατσανάκης Θεόδωρος, Κελεπούρη Αναστασία, Κερμελίδης Χρήστος, Κεχαγιάς Γεώργιος, Κόκκινος Βασίλειος, Κούμρια Σιουκιούρι , Λάγαρης Νικόλαος, Μανίκας Δημήτριος, Δελή Αλίκη, Ιζετάγι Εριόν, Λίτσι Τοφίκ, Μαργαριτόπουλος Κωνσταντίνος, Μάστορας Βασίλειος, Μερντίνα Εριόν, Μπουλούτσος Φώτιος, Νταβέλης Κωνσταντίνος, Παναγιώτου Δήμητρα, Παπαθεοδώρου Ηλίας, Τζάνια Ιουλίαν,  Φλώρος Βασίλειος, Φωτογιάννης Αντώνιος, Χαρισμένου Παρασκευή

Ο στόχος  και ο σκοπός του συγκεκριμένου προγράμματος ήταν  οι μαθητές να μεταβάλουν την αντίληψή τους θετικά, σχετικά με τη διαχείριση του νερού στην καθημερινότητά  τους και το όφελος του βιολογικού καθαρισμού .

Το νερό  έχει ένα ιδιαίτερο ρόλο στην ανάπτυξη και διατήρηση της  ζωής στον πλανήτη μας .Είναι απαραίτητο για τη διατροφή των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών. Από οικολογική άποψη το νερό θεωρείται το αίμα της γήινης  ζωής.

Οι ποσότητες νερού στη γη είναι τεράστιες. Το μεγαλύτερο μέρος 97%, κατανέμεται στις θάλασσες και τους ωκεανούς

Το υπόλοιπο 3% κατανέμεται στις ηπείρους ,όπου το μεγαλύτερο μέρος βρίσκεται στους παγετώνες.

Οι πρώτοι μεγάλοι πολιτισμοί πάνω στη γη αναπτύχθηκαν σε περιοχές όπου υπήρχε άφθονο νερό για τις γεωργικές τους καλλιέργειες. Εκεί όπου η τέχνη της διαχείρισης του νερού αγνοήθηκε, οι κοινωνίες παρήκμασαν ή και εξαφανίστηκαν

Οι παρεμβάσεις του άνθρωπου στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του γλυκού και θαλασσινού νερού περιορίζουν και τις χρήσεις του. Το νερό, βασικό στοιχείο επιβίωσης τόσο για τον άνθρωπο όσο και για κάθε άλλο φυτικό ή ζωϊκό οργανισμό, φυσικός πόρος απαραίτητος για κάθε αναπτυξιακή δραστηριότητα, βρίσκεται σε κίνδυνο. Μπροστά, λοιπόν, στο μεγάλο πρόβλημα προκύπτει άμεσα η ανάγκη να διαμορφώσουμε μια νέα αντίληψη, που να αφορά στην αειφορική διαχείριση των υδατικών συστημάτων, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ζωή.

Στα πλαίσια της εξέλιξης  του προγράμματος, μας επισκέφτηκε στο σχολείο μας ο Δ/ντης της ΔΕΥΑΦ  κος Παντελής Παπακώστας και μας πληροφόρησε τα παρακάτω:

ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΦΑΡΣΑΛΩΝ

Η πόλη των Φαρσάλων υδρεύεται από τρεις πομώνες που βρίσκονται στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού Φαρσάλων και ετησίως καταναλώνονται περίπου 520.000 κυβικά μέτρα  .

 Λέγοντας  Φάρσαλα εννοούμε και την ευρύτερη περιοχή (περίχωρα).    Το νερό διοχετεύεται μέσω κεντρικού αγωγού στις δεξαμενές που βρίσκονται στο βουνό και από εκεί με το δίκτυο ύδρευσης μοιράζεται και φτάνει  στους καταναλωτές.

Η πόλη των Φαρσάλων έχει περίπου 5.000 ενεργές παροχές ύδρευσης. 

     Οι καλλιέργειες υδρεύονται  από ιδιωτικές γεωτρήσεις που δεν έχουν σχέση με το δίκτυο ύδρευσης  της πόλης .

Τα αποθέματα γλυκού νερού ανανεώνονται μέσω του υδρολογικού κύκλου, ωστόσο η διαθέσιμη ποσότητα νερού είναι περιορισμένη και η κατανομή του στον χώρο και τον χρόνο άνιση.

Περαιτέρω περιορισμό στη διαθεσιμότητα του νερού δημιουργεί και η ρύπανσή του από ανθρωπογενείς δραστηριότητες             (αστικές,  βιομηχανικές,  γεωργικές).

 Άμεσος στόχος είναι να σταματήσει άμεσα η υποβάθμιση της            ποιότητας των νερών.

Μακροπρόθεσμος στόχος είναι να αποκτήσουν ως το 2015 όλα τα νερά στην Ευρωπαϊκή Ένωση «καλή ποιότητα» που θα ανταποκρίνεται σε αυστηρά οικολογικά και χημικά πρότυπα.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΦΑΡΣΑΛΩΝ

Το σχολείο μας  πραγματοποίησε διδακτική επίσκεψη στον  Βιολογικό Καθαρισμό Φαρσάλων εκεί μας υποδέχτηκαν και  μας ξενάγησαν οι υπεύθυνοι του Βιολογικού:  Ιωάννου Βάϊος και  Τζιλήρας Νικόλαος .

Σύντομο Ιστορικό

Ο Βιολογικός Καθαρισμός Φαρσάλων (έργο επιδοτούμενο) δημοπρατήθηκε το 2006 και κατασκευάστηκε από την εταιρία ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ.
Το έργο ολοκληρώθηκε αρχές του 2008

Η Ελλάδα ανακάλυψε τον βιολογικό καθαρισμό ως τρόπο διαχείρισης των αστικών της λυμάτων μέσα από την ευρωπαϊκή οδηγία 91/271/ΕΟΚ. Έως τότε, η μόνη διέξοδος ήταν ουσιαστικά η διοχέτευση των λυμάτων στη θάλασσα, στις λίμνες και στα ποτάμια ή η χρήση βόθρων (που κατόπιν εκκενώνονταν στη θάλασσα, στις λίμνες και στα ποτάμια).

 Έως τα τέλη του 1998 έπρεπε να έχουν δημιουργηθεί εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων σε όσους οικισμούς άνω των 10.000 κατοίκων απορρίπτουν τα λύματά τους σε ευαίσθητες περιοχές.

Πριν από τα μέσα της δεκαετίας του ʼ90, η φράση «βιολογικός καθαρισμός» παρέπεμπε περισσότερο σε... διαφήμιση απορρυπαντικού, 

 παρά στην επεξεργασία των αστικών λυμάτων.

Όταν όμως άρχισαν να γίνονται βιολογικοί είδαμε την διαφορά στο περιβάλλον.

Είδαμε ακατάλληλες θάλασσες να γίνονται κατάλληλες και αυτό ήταν το πρώτο ενδεικτικό στοιχείο για τα προτερήματα των βιολογικών.

Για πρώτη φορά μια παρέμβαση για την αποτροπή της ρύπανσης του περιβάλλοντος είχε τόσο άμεσα και θεαματικά αποτελέσματα.

Ευχαριστούμε τους υπεύθυνους του Βιολογικού καθαρισμού για την φιλοξενία τους και για τις πληροφορίες που μας έδωσαν.

	Σαν ομάδα του Προγράμματος  θέλουμε  να  Θυμάστε :