Συνολικές προβολές σελίδας

ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ ΕΚΕΙ ;


Μέχρι 200 χρόνια πριν, η ατμόσφαιρα του πλανήτη περιείχε 275 ppm διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Τα μέρη στο εκατομμύριο (ppm) είναι απλώς ένας τρόπος μέτρησης της συγκέντρωσης διαφόρων αερίων,
που φανερώνει την αναλογία του αριθμού των μορίων του Διοξειδίου Άνθρακα συγκριτικά με όλα τα μόρια στην ατμόσφαιρα. Το 275 ppm είναι μια χρήσιμη ποσότητα, διότι χωρίς κάποια ποσότητα CO2 και
ορισμένων άλλων αερίων του θερμοκηπίου, που παγιδεύουν τη θερμότητα στην ατμόσφαιρα, ο πλανήτης μας θα ήταν πολύ κρύος για να τον κατοικούν άνθρωποι. Από τον 18ο αιώνα και μετά, οι άνθρωποι άρχισαν να καίνε λιθάνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, για να παράγουν ενέργεια και αγαθά. Ετσι άρχισε να αυξάνεται το CO2 στην ατμόσφαιρα εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Ο δεύτερος αριθμός, 390 ppm, δείχνει την υπερβολική αναλογία του CO2 προσφάτως (την υψηλότερη
από οποιαδήποτε καταγεγραμμένη ιστορική περίοδο του πλανήτη) και αποκαλύπτει ότι αν αυξηθεί, τότε κάποια στιγμή μεταξύ του 2011 και του 2015 η Αρκτική δεν θα έχει καθόλου πάγους το καλοκαίρι.
Δηλαδή, περίπου 80 χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι προβλεπόταν πριν από λίγα χρόνια.
Ο τρίτος αριθμός, 385 ppm, είναι αυτό που ισχύει σήμερα, κάτι που δείχνει ότι έχει μειωθεί ανεπαίσθητα η
απόσταση από τον δεύτερο αρισθμό.
Ο τέταρτος αριθμός, 350 ppm CO2, είναι ο πο σημαντικός, γιατί είναι το όριο ασφαλείας για τον πλανήτη μας. Οπως έχει γράψει ο James Hansen (NASA), ο πρώτος επιστήμονας που προειδοποίησε για την παγκόσμια υπερθέρμανση εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες, αν η ανθρωπότητα επιθυμεί να διατηρήσει έναν πλανήτη παρόμοιο με αυτόν στον οποίο αναπτύχθηκε ο πολιτισμός, τότε το CO2 θα χρειαστεί να μείνει στο επίπεδο των 350 ppm το πολύ.
Ο αριθμός αυτός, συγκρινόμενος με τα 450 ppm, ορίζει την απαιτούμενη πτώση της θερμοκρασίας 2 βαθμούς Κελσίου, που υποστηρίζει και η διακυβερνητική επιτροπή για την κλιματική αλλαγή, που έχει αρχίσει μόλις πριν από ένα χρόνο να συζητείται από την επιστημονική κοινότητα. Δυστυχώς το 450 ppm είναι εκτός της σημερινής πραγματικότητας, αλλά όμως πολιτικά εφικτός για μεγάλους οργανισμούς και κάποιες κυβερνήσεις.
Από το
ECOCITY LETTER της Δευτέρας 7 Δεκεμβρίου 2009

Δεν υπάρχουν σχόλια: