"Καμπανάκι Κινδύνου" για την αλόγιστη κατασπατάληση του Νερού.

Πολύ έντονες είναι οι ανησυχίες του ΟΗΕ σχετικά με το εάν η ποσότητα του νερού θα είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι αναφορές λένε ότι ο πλανήτης φιλοξενεί από το τέλος του Οκτωβρίου 7 δισεκατομμύρια στόματα, σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ, ενώ εκτιμάται πως στα μέσα του 21ου αιώνα, θα αγγίξει τα 9 δισεκατομμύρια.
Με βάση τα δεδομένα οι προοπτικές είναι αρνητικές και σε πρόσφατη έκθεση από την think tank World Resources Institute, που έχει έδρα στην Ουάσινγκτον, σημειώνεται ότι η χρήση νερού αυξήθηκε, τον προηγούμενο αιώνα, με ρυθμό υπερδιπλάσιο του ρυθμού με τον οποίο αυξήθηκε ο πληθυσμός της Γης. Μεταξύ 2007 και 2025, η χρήση νερού προβλέπεται να αυξηθεί κατά 50% στις αναπτυσσόμενες χώρες και κατά 18% στις αναπτυγμένες, τονίζει η Κίρστι Σζένκινσον του World Resources Institute.
«Έχουμε στα χέρια μας μία σημαντική πρόκληση», υπογραμμίζει η Κρίστι Σζένκινσον, λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος στον τρέχοντα αιώνα, πιο έντονες πλημμύρες, ξηρασίες και μεταβολές των κατανομών των βροχοπτώσεων στο παρελθόν.
Επιπλέον, θυμίζει ότι, σύμφωνα με το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για την Αποτίμηση των Παγκόσμιων Τδατικών Πόρων, μόνον 8% του γλυκού νερού του πλανήτη πηγαίνει στην κατανάλωση από τα νοικοκυριά, τη στιγμή που περίπου 70% χρησιμοποιείται για άρδευση και 22% από τη βιομηχανία. Το πρόβλημα είναι ότι αν και υπάρχει αρκετό νερό στον πλανήτη, «σε ποσοστό 97,5% είναι αλμυρό και από το 2,5% που είναι γλυκό, τα δύο τρίτα είναι παγωμένο. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει πολύ γλυκό νερό στον πλανήτη να χρησιμοποιήσουμε», επισημαίνει ο διευθυντής του αμερικανικού ινστιτούτου Water Research Foundation, Ρόμπ Ρένερ. Τονίζει, παράλληλα, ότι πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, πάνω από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν διαθέτουν νερό για τις στοιχειώδες ανάγκες υγιεινής, γεγονός που οδηγεί στο θάνατο 5 εκατομμύρια κάθε χρόνο, κυρίως παιδιά, από υδατογενείς επιδημίες, που μπορούν να προληφθούν. Το 2025, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, τα δύο τρίτα του πληθυσμού του πλανήτη μπορεί να ζουν σε περιοχές, όπου η τροφοδοσία με γλυκό πόσιμο νερό θα δέχεται πιέσεις. Επιπλέον, σύμφωνα με την έκθεση του 2006, του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, περισσότεροι από 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε λεκάνες απορροής ποταμών, όπου η χρήση νερού είναι μεγαλύτερη της φυσικής αναπλήρωσης των ποσοτήτων, που καταναλώνονται.
«Σύντομα, το νερό θα γίνει ένας περιοριστικός παράγοντας στη ζωή μας», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, ο Ραλφ Έμπερτς, αντιπρόεδρος της Black & Veatch, εταιρείας μηχανολογικού εξοπλισμού, που σχεδιάζει δίκτυα υδροδότησης και δραστηριοποιείται σε ερισσότερες από εκατό χώρες. Αυτό που χρειάζεται, είναι μία ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων, που λαμβάνει υπόψη ποιος χρειάζεται νερό, τι είδους, καθώς και το πού και το πώς θα το χρησιμοποιήσει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, συνιστά η Κίρστι Σζένκινσον του World Resources Institute.

Από το ECOCITY letter