Συντονίστρια Εκπαιδευτικός: Περάκη Αλεξάνδρα
Παιδαγωγική Ομάδα: Πέτσας Βασίλειος, Σιάρακας Ζήσης, Κυριαζή Έλλη
Η ιστορία της Περιβαλλοντικής μας Ομάδας
Τη φετινή σχολική χρονιά αποφασίσαμε μαζί με την καθηγήτρια της βιολογίας, κ. Περάκη, να ξεκινήσουμε ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα με θέμα τη ρύπανση της φύσης. Πρώτα, επιλέξαμε τα θέματα που θα ερευνούσαμε και στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες ανάλογα με το είδος της ρύπανσης (υγρά απόβλητα, αέρια απόβλητα, ανακυκλώσιμα και μη ανακυκλώσιμα σκουπίδια). Συγκροτήθηκε «Περιβαλλοντική Ομάδα» από τα τμήματα Α1 και Α2 του Σχολείου μας και τους καθηγητές μας Κυριαζή Έλλη, Μουλώτσιου Ευαγγελία, Περάκη Αλεξάνδρα, Πέτσα Βασίλειο και Σιάρακα Ζήση. Αργότερα έγινε σχετική ενημέρωση προς τους γονείς, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους συμφώνησαν. Έτσι αναλάβαμε δράση!
Με αφορμή σχολικό περίπατο στο Αλκαζάρ, κάναμε εξόρμηση καθαρισμού της όχθης του Πηνειού. Προσπαθήσαμε να αφαιρέσουμε από μία συγκεκριμένη περιοχή του Πηνειού κάποια από τα σκουπίδια, κυρίως ανακυκλώσιμα καθαρά σκουπίδια, όπως είναι τα αλουμινένια τενεκεδάκια και τα γυάλινα μπουκάλια.
Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε και το καταφέραμε. Τέσσερις σακούλες με ανακυκλώσιμα σκουπίδια. Τα πήραμε μαζί μας και τα πήγαμε για ανακύκλωση.
Μετά από λίγο καιρό, περίπου στα μέσα του Δεκεμβρίου, όλα τα μέλη της περιβαλλοντικής ομάδας δημιούργησαν από έναν ηλεκτρονικό λογαριασμό στην ιστοσελίδα “EDMODO”. Το EDMODO είναι ένα ασφαλές κοινωνικό δίκτυο για καθηγητές και μαθητές, αλλά παράλληλα και για τους γονείς.
Μέσα από αυτό μπορούμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας, αλλά ταυτοχρόνως και να ανεβάζουμε διάφορες πληροφορίες, εργασίες και ιστοσελίδες, σχετικές με το περιβάλλον. Έτσι μέσα από αυτό, μπορούσε οποιοδήποτε μέλος της ομάδας να βοηθήσει και να βοηθηθεί. Ακόμη είχαμε τη δυνατότητα να σχολιάζουμε τις δημοσιεύσεις των συμμαθητών μας. Η ιστοσελίδα αυτή βοήθησε αρκετά την περιβαλλοντική μας ομάδα!!!!!
Κατά την περίοδο Δεκεμβρίου-Φεβρουαρίου συλλέξαμε υλικό και συνθέσαμε τις εργασίες μας τις οποίες αναρτήσαμε στο EDMODO. Ανταλλάξαμε σχόλια και απόψεις και δώσαμε συμβουλές για την βελτίωση τους. Μία μέρα την ώρα του μαθήματος, η κ. Περάκη, μας ανακοίνωσε την εκδρομή της περιβαλλοντικής μας ομάδας στο Κ.Π.Ε. Μουζακίου. Όλοι ήταν πολύ ενθουσιασμένοι για τη εκδρομή αυτή, καθώς η Α΄ τάξη απ’ όσο ξέρουμε δεν πάει 3ήμερες εκδρομές.
Από εκείνη τη στιγμή, όλοι μετρούσαν τις μέρες ανυπόμονα. Κάθε φορά που συναντιόμασταν με την κ. Περάκη, συζητούσαμε για αυτό. Μέχρι που έφτασε η μέρα της αναχώρησης που όλοι περιμέναμε!!!
Περιβαλλοντική εκδρομή στο Μουζάκι Καρδίτσας
Πρώτη ημέρα εκδρομής: Στις 23ης Φλεβάρη η εκδρομή μας ΞΕΚΙΝΗΣΕ!! Σηκωθήκαμε νωρίς από τα κρεβάτια μας για να ετοιμαστούμε. «Είναι μεγάλη μέρα σήμερα!» είπαμε στους εαυτούς μας. Μια μέρα που επιτέλους θα ετοιμαζόμασταν με χαρά αλλά όχι για σχολείο! Γιατί εδώ που τα λέμε είναι λίγο βαρετό να ξυπνάς τόσο νωρίς για το σχολείο. Όλοι στο Σχολείο είμαστε παρόντες. Με τις βαλίτσες φορτωμένοι περιμέναμε το λεωφορείο. Δεν μας χωρούσε ο τόπος. Ήταν σαν να ήμασταν αναστενάρηδες, που περπατούν επάνω σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Μας κυβερνούσε μια αγωνία, μια ανησυχία, μια χαρά!
Επιτέλους τα λεωφορεία έφτασαν. Τακτοποιηθήκαμε πολύ γρήγορα και αφού πήραμε παρουσίες ξεκινήσαμε για το δρόμο μας. Η διαδρομή κύλησε γρήγορα με μουσική και με αστεία πειράγματα. Φτάνοντας στην Καρδίτσα ένα ελαφρώς χιονισμένο τοπίο ξεδιπλωνόταν μπροστά μας. Σε λίγο φτάσαμε στον προορισμό μας. Η εξωτερική όψη του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης δεν μας έκανε εντύπωση, αλλά προχωρώντας προς τα μέσα η γνώμη όλων άλλαξε. Ήταν ένα μεγάλο και όμορφο με πολλούς χώρους κτήριο. Ήταν διακοσμημένο με χειροτεχνίες παιδιών, που το επισκέφτηκαν όπως εμείς. Εμάς προσωπικά μας τράβηξε το ενδιαφέρον ένα τεράστιο ενυδρείο, όπου μέσα υπήρχαν διάφορα είδη ψαριών από τη λίμνη Πλαστήρα. Οδηγηθήκαμε στα δωμάτιά μας για να ξεκουραστούμε. Δεν ήταν όπως στο σπίτι μας αλλά δεν μας πείραζε, διότι η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Είχε φτάσει μετά από όλα αυτά η ώρα του φαγητού.Σερβιριστήκαμε το μεσημεριανό στην τραπεζαρία. Και αυτή η ώρα κύλησε όμορφα, με χαρά και με νόστιμο φαγητό στο στομάχι μας που διαμαρτυρόταν έντονα, όχι μόνο από την πείνα, αλλά και από τόση αγωνία που περάσαμε. Κατά το απογευματάκι μας έκαναν μία γενική παρουσίαση σχετικά με το Κέντρο και την ενέργεια.
Μόλις τελείωσε η παρουσίαση οι συνοδοί καθηγητές μας μάς συνόδευσαν μέχρι το Μουζάκι PALACE. Εκεί διασκεδάσαμε αρκετά. Όταν πια είχε περάσει η ώρα γυρίσαμε στο κέντρο αρκετά εξουθενωμένοι. Δύσκολα όμως τα πράγματα εκείνη τη στιγμή. Πολλά από τα παιδιά αποφάσισαν να ξενυχτήσουν, μιας και ήταν μακριά από τα σπίτια τους και δεν υπήρχε την επόμενη σχολείο.
Δεύτερη ημέρα εκδρομής: Κουρασμένοι ακόμα οι περισσότεροι από εμάς, σηκωθήκαμε νωρίς για το πρωινό μας και έτσι η μέρα άρχισε. Λίγο αργότερα επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και αναχωρήσαμε με προορισμό το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της λίμνης Πλαστήρα.
Στο χώρο του εργοστασίου, όπου υπήρχε μια μακέτα που απεικόνιζε το ανάγλυφο της περιοχής της Καρδίτσας, οι υπεύθυνοι της μονάδας μας εξήγησαν πώς λειτουργεί το φράγμα της λίμνης Πλαστήρα, το οποίο μας ανακοινώθηκε ότι θα το επισκεπτόμασταν.
Είδαμε τις γεννήτριες που αξιοποιούν την ενέργεια του νερού μετατρέποντάς τη σε ηλεκτρική ενέργεια. Παρόλο που βρισκόταν μπροστά μας ακόμα δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι αυτό το μεγάλο έργο ήταν ιδέα ενός Έλληνα, του Νικολάου Πλαστήρα που ήταν γέννημα θρέμμα της περιοχής. Και όλα αυτά το 1959!!! Μάθαμε πολλά πράγματα σχετικά με τη λίμνη. Περιέχει 400 κυβικά μέτρα νερό. Έχει μήκος 12 χιλιόμετρα, πλάτος 4 χιλιόμετρα, η επιφάνειά της είναι 24 τετραγωνικά χιλιόμετρα το μέγιστο βάθος της είναι 60 μέτρα ενώ βρίσκεται σε υψόμετρο 759 μέτρων. Το νερό της χρησιμοποιείται για άρδευση και ηλεκτροπαραγωγή. Στη συνέχεια έγινε μία προσπάθεια ξενάγησης μέχρι το φράγμα, αλλά ήταν μάταια λόγω υπερβολικού χιονιού.
Αυτό όμως δεν πτόησε τη διάθεσή μας και η υπόλοιπη μέρα κύλησε ευχάριστα. Επιστρέψαμε στο Κ.Π.Ε. Αφού χαλαρώσαμε και γελάσαμε, οι εκπαιδευτικοί μας, μας είχαν μια ακόμα έκπληξη. Μια αποκριάτικη εκδήλωση. Διασκεδάσαμε τρομερά, μάθαμε παιχνίδια που παίζονταν παλιά.
Η βραδιά έκλεισε με την προβολή μίας ευχάριστης και συγκινητικής ταινίας, που μας άγγιξε πολύ, με θέμα τα δικαιώματα των παιδιών. Όλα αυτά χάρη στην όρεξη και καλή διάθεση των συνοδών μας. Και πράγματι τους ευχαριστούμε πολύ, γιατί πέρα από μαθητές είμαστε και παιδιά. Ήρθε επιτέλους η ώρα του ύπνου όπου αυτή τη βραδιά ροχαλίσαμε πολύ.
Ημέρα αναχώρησης: Την επόμενη ημέρα καταφέραμε να ξυπνήσουμε με πολλές δυσκολίες. Είχαμε να δώσουμε μια παράσταση, με θέμα τη δημιουργία του φράγματος της λίμνης Πλαστήρα, την οποία δεν ετοιμάσαμε από πριν γιατί είχαμε ξεχαστεί.
Έτσι κάναμε σαν τους αοιδούς στην Οδύσσεια οι οποίοι αυτοσχεδίαζαν τα τραγούδια τους. Συγκεντρωθήκαμε στον πολυχώρο όπου αφού χωριστήκαμε σε ομάδες και αναλάβαμε ρόλους (χωρικοί, αγρότες, παιδιά, επιχειρηματίες, επιστήμονες, οικολόγοι, δημοσιογράφοι , δήμαρχος και οι σύμβουλοί του), μας έδωσαν λίγο χρόνο για να προετοιμαστούμε. Μετά από λίγα λεπτά η παράσταση ξεκίνησε!
Βρεθήκαμε σε μια συνέλευση κατοίκων της περιοχής, όπου θα έπρεπε να αποφασιστεί η κατασκευή του φράγματος της λίμνης Πλαστήρα. Ήταν παρόντες απλοί άνθρωποι, αλλά και εξειδικευμένοι επιστήμονες. Επίσης μας τίμησε με την παρουσία τους το συμβούλιο, καθώς και ο τύπος.
Ακολούθησε μία έντονη συνομιλία μεταξύ τους ενώ η κάθε ομάδα ανάπτυξε τα επιχειρήματά της.
Ευτυχώς όμως επικράτησε η κοινή γνώμη και αποφασίστηκε η αποφυγή κατασκευής ενός τόσο μεγάλου φράγματος!
Δυστυχώς έφτασε η ώρα της επιστροφής. Σερβιριστήκαμε μεσημεριανό και αφού ευχαριστήσαμε τους υπεύθυνους του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης για τη φιλοξενία αναχωρήσαμε με προορισμό τη Λάρισα, αποκομίζοντας ωραίες εντυπώσεις και περισσότερες γνώσεις. Ευχόμαστε όλα αυτά που μάθαμε, τουλάχιστον εμείς τα παιδιά, να τα πράξουμε για ένα καλύτερο μέλλον.
Αφού γυρίσαμε στη Λάρισα η δράση της Περιβαλλοντικής Ομάδας συνεχίστηκε. Κατά την περίοδο Μαρτίου-Μαΐου επεξεργαστήκαμε και διαμορφώσαμε τις παρουσιάσεις μας και αργότερα ασχοληθήκαμε με τη δημιουργία διάφορων κατασκευών από άχρηστα υλικά(καπάκια, τενεκεδάκια, κλαδιά, CD).
Έτσι αποδείξαμε ότι μέχρι και το πιο άχρηστο υλικό μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ όμορφο.
Διοργανώσαμε «Bazaar», όπου εκθέσαμε τις κατασκευές μας.
Μέρος των χρημάτων που συγκεντρώσαμε το διαθέσαμε, όπως ήδη είχαμε αποφασίσει, για την ενίσχυση του εθελοντικού οργανισμού, «Το χαμόγελο του Παιδιού».
Παρουσιάσαμε στους συμμαθητές και τους καθηγητές μας τις εργασίες μας. Τέλος, δώσαμε στις εργασίες μας ψηφιακή μορφή ώστε να αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του σχολείου μας. Για να μπορέσουμε να τις παρουσιάσουμε στο σχολείο μας, δημιουργήσαμε μία αφίσα, σχετικά με το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα.
Μαζί με το τέλος της σχολικής μας χρονιάς, παίρνει τέλος και το ταξίδι μας στην ιστορία της φύσης. Ευχόμαστε να συνεχίσουμε και του χρόνου την περιβαλλοντική μας δράση μαζί με νέους μαθητές!!!!!
Η ιστορία της Περιβαλλοντικής μας Ομάδας
Τη φετινή σχολική χρονιά αποφασίσαμε μαζί με την καθηγήτρια της βιολογίας, κ. Περάκη, να ξεκινήσουμε ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα με θέμα τη ρύπανση της φύσης. Πρώτα, επιλέξαμε τα θέματα που θα ερευνούσαμε και στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες ανάλογα με το είδος της ρύπανσης (υγρά απόβλητα, αέρια απόβλητα, ανακυκλώσιμα και μη ανακυκλώσιμα σκουπίδια). Συγκροτήθηκε «Περιβαλλοντική Ομάδα» από τα τμήματα Α1 και Α2 του Σχολείου μας και τους καθηγητές μας Κυριαζή Έλλη, Μουλώτσιου Ευαγγελία, Περάκη Αλεξάνδρα, Πέτσα Βασίλειο και Σιάρακα Ζήση. Αργότερα έγινε σχετική ενημέρωση προς τους γονείς, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους συμφώνησαν. Έτσι αναλάβαμε δράση!
Με αφορμή σχολικό περίπατο στο Αλκαζάρ, κάναμε εξόρμηση καθαρισμού της όχθης του Πηνειού. Προσπαθήσαμε να αφαιρέσουμε από μία συγκεκριμένη περιοχή του Πηνειού κάποια από τα σκουπίδια, κυρίως ανακυκλώσιμα καθαρά σκουπίδια, όπως είναι τα αλουμινένια τενεκεδάκια και τα γυάλινα μπουκάλια.
Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε και το καταφέραμε. Τέσσερις σακούλες με ανακυκλώσιμα σκουπίδια. Τα πήραμε μαζί μας και τα πήγαμε για ανακύκλωση.
Μετά από λίγο καιρό, περίπου στα μέσα του Δεκεμβρίου, όλα τα μέλη της περιβαλλοντικής ομάδας δημιούργησαν από έναν ηλεκτρονικό λογαριασμό στην ιστοσελίδα “EDMODO”. Το EDMODO είναι ένα ασφαλές κοινωνικό δίκτυο για καθηγητές και μαθητές, αλλά παράλληλα και για τους γονείς.
Μέσα από αυτό μπορούμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας, αλλά ταυτοχρόνως και να ανεβάζουμε διάφορες πληροφορίες, εργασίες και ιστοσελίδες, σχετικές με το περιβάλλον. Έτσι μέσα από αυτό, μπορούσε οποιοδήποτε μέλος της ομάδας να βοηθήσει και να βοηθηθεί. Ακόμη είχαμε τη δυνατότητα να σχολιάζουμε τις δημοσιεύσεις των συμμαθητών μας. Η ιστοσελίδα αυτή βοήθησε αρκετά την περιβαλλοντική μας ομάδα!!!!!
Κατά την περίοδο Δεκεμβρίου-Φεβρουαρίου συλλέξαμε υλικό και συνθέσαμε τις εργασίες μας τις οποίες αναρτήσαμε στο EDMODO. Ανταλλάξαμε σχόλια και απόψεις και δώσαμε συμβουλές για την βελτίωση τους. Μία μέρα την ώρα του μαθήματος, η κ. Περάκη, μας ανακοίνωσε την εκδρομή της περιβαλλοντικής μας ομάδας στο Κ.Π.Ε. Μουζακίου. Όλοι ήταν πολύ ενθουσιασμένοι για τη εκδρομή αυτή, καθώς η Α΄ τάξη απ’ όσο ξέρουμε δεν πάει 3ήμερες εκδρομές.
Από εκείνη τη στιγμή, όλοι μετρούσαν τις μέρες ανυπόμονα. Κάθε φορά που συναντιόμασταν με την κ. Περάκη, συζητούσαμε για αυτό. Μέχρι που έφτασε η μέρα της αναχώρησης που όλοι περιμέναμε!!!
Περιβαλλοντική εκδρομή στο Μουζάκι Καρδίτσας
Πρώτη ημέρα εκδρομής: Στις 23ης Φλεβάρη η εκδρομή μας ΞΕΚΙΝΗΣΕ!! Σηκωθήκαμε νωρίς από τα κρεβάτια μας για να ετοιμαστούμε. «Είναι μεγάλη μέρα σήμερα!» είπαμε στους εαυτούς μας. Μια μέρα που επιτέλους θα ετοιμαζόμασταν με χαρά αλλά όχι για σχολείο! Γιατί εδώ που τα λέμε είναι λίγο βαρετό να ξυπνάς τόσο νωρίς για το σχολείο. Όλοι στο Σχολείο είμαστε παρόντες. Με τις βαλίτσες φορτωμένοι περιμέναμε το λεωφορείο. Δεν μας χωρούσε ο τόπος. Ήταν σαν να ήμασταν αναστενάρηδες, που περπατούν επάνω σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Μας κυβερνούσε μια αγωνία, μια ανησυχία, μια χαρά!
Επιτέλους τα λεωφορεία έφτασαν. Τακτοποιηθήκαμε πολύ γρήγορα και αφού πήραμε παρουσίες ξεκινήσαμε για το δρόμο μας. Η διαδρομή κύλησε γρήγορα με μουσική και με αστεία πειράγματα. Φτάνοντας στην Καρδίτσα ένα ελαφρώς χιονισμένο τοπίο ξεδιπλωνόταν μπροστά μας. Σε λίγο φτάσαμε στον προορισμό μας. Η εξωτερική όψη του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης δεν μας έκανε εντύπωση, αλλά προχωρώντας προς τα μέσα η γνώμη όλων άλλαξε. Ήταν ένα μεγάλο και όμορφο με πολλούς χώρους κτήριο. Ήταν διακοσμημένο με χειροτεχνίες παιδιών, που το επισκέφτηκαν όπως εμείς. Εμάς προσωπικά μας τράβηξε το ενδιαφέρον ένα τεράστιο ενυδρείο, όπου μέσα υπήρχαν διάφορα είδη ψαριών από τη λίμνη Πλαστήρα. Οδηγηθήκαμε στα δωμάτιά μας για να ξεκουραστούμε. Δεν ήταν όπως στο σπίτι μας αλλά δεν μας πείραζε, διότι η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Είχε φτάσει μετά από όλα αυτά η ώρα του φαγητού.Σερβιριστήκαμε το μεσημεριανό στην τραπεζαρία. Και αυτή η ώρα κύλησε όμορφα, με χαρά και με νόστιμο φαγητό στο στομάχι μας που διαμαρτυρόταν έντονα, όχι μόνο από την πείνα, αλλά και από τόση αγωνία που περάσαμε. Κατά το απογευματάκι μας έκαναν μία γενική παρουσίαση σχετικά με το Κέντρο και την ενέργεια.
Μόλις τελείωσε η παρουσίαση οι συνοδοί καθηγητές μας μάς συνόδευσαν μέχρι το Μουζάκι PALACE. Εκεί διασκεδάσαμε αρκετά. Όταν πια είχε περάσει η ώρα γυρίσαμε στο κέντρο αρκετά εξουθενωμένοι. Δύσκολα όμως τα πράγματα εκείνη τη στιγμή. Πολλά από τα παιδιά αποφάσισαν να ξενυχτήσουν, μιας και ήταν μακριά από τα σπίτια τους και δεν υπήρχε την επόμενη σχολείο.
Δεύτερη ημέρα εκδρομής: Κουρασμένοι ακόμα οι περισσότεροι από εμάς, σηκωθήκαμε νωρίς για το πρωινό μας και έτσι η μέρα άρχισε. Λίγο αργότερα επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και αναχωρήσαμε με προορισμό το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της λίμνης Πλαστήρα.
Στο χώρο του εργοστασίου, όπου υπήρχε μια μακέτα που απεικόνιζε το ανάγλυφο της περιοχής της Καρδίτσας, οι υπεύθυνοι της μονάδας μας εξήγησαν πώς λειτουργεί το φράγμα της λίμνης Πλαστήρα, το οποίο μας ανακοινώθηκε ότι θα το επισκεπτόμασταν.
Είδαμε τις γεννήτριες που αξιοποιούν την ενέργεια του νερού μετατρέποντάς τη σε ηλεκτρική ενέργεια. Παρόλο που βρισκόταν μπροστά μας ακόμα δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι αυτό το μεγάλο έργο ήταν ιδέα ενός Έλληνα, του Νικολάου Πλαστήρα που ήταν γέννημα θρέμμα της περιοχής. Και όλα αυτά το 1959!!! Μάθαμε πολλά πράγματα σχετικά με τη λίμνη. Περιέχει 400 κυβικά μέτρα νερό. Έχει μήκος 12 χιλιόμετρα, πλάτος 4 χιλιόμετρα, η επιφάνειά της είναι 24 τετραγωνικά χιλιόμετρα το μέγιστο βάθος της είναι 60 μέτρα ενώ βρίσκεται σε υψόμετρο 759 μέτρων. Το νερό της χρησιμοποιείται για άρδευση και ηλεκτροπαραγωγή. Στη συνέχεια έγινε μία προσπάθεια ξενάγησης μέχρι το φράγμα, αλλά ήταν μάταια λόγω υπερβολικού χιονιού.
Αυτό όμως δεν πτόησε τη διάθεσή μας και η υπόλοιπη μέρα κύλησε ευχάριστα. Επιστρέψαμε στο Κ.Π.Ε. Αφού χαλαρώσαμε και γελάσαμε, οι εκπαιδευτικοί μας, μας είχαν μια ακόμα έκπληξη. Μια αποκριάτικη εκδήλωση. Διασκεδάσαμε τρομερά, μάθαμε παιχνίδια που παίζονταν παλιά.
Η βραδιά έκλεισε με την προβολή μίας ευχάριστης και συγκινητικής ταινίας, που μας άγγιξε πολύ, με θέμα τα δικαιώματα των παιδιών. Όλα αυτά χάρη στην όρεξη και καλή διάθεση των συνοδών μας. Και πράγματι τους ευχαριστούμε πολύ, γιατί πέρα από μαθητές είμαστε και παιδιά. Ήρθε επιτέλους η ώρα του ύπνου όπου αυτή τη βραδιά ροχαλίσαμε πολύ.
Ημέρα αναχώρησης: Την επόμενη ημέρα καταφέραμε να ξυπνήσουμε με πολλές δυσκολίες. Είχαμε να δώσουμε μια παράσταση, με θέμα τη δημιουργία του φράγματος της λίμνης Πλαστήρα, την οποία δεν ετοιμάσαμε από πριν γιατί είχαμε ξεχαστεί.
Έτσι κάναμε σαν τους αοιδούς στην Οδύσσεια οι οποίοι αυτοσχεδίαζαν τα τραγούδια τους. Συγκεντρωθήκαμε στον πολυχώρο όπου αφού χωριστήκαμε σε ομάδες και αναλάβαμε ρόλους (χωρικοί, αγρότες, παιδιά, επιχειρηματίες, επιστήμονες, οικολόγοι, δημοσιογράφοι , δήμαρχος και οι σύμβουλοί του), μας έδωσαν λίγο χρόνο για να προετοιμαστούμε. Μετά από λίγα λεπτά η παράσταση ξεκίνησε!
Βρεθήκαμε σε μια συνέλευση κατοίκων της περιοχής, όπου θα έπρεπε να αποφασιστεί η κατασκευή του φράγματος της λίμνης Πλαστήρα. Ήταν παρόντες απλοί άνθρωποι, αλλά και εξειδικευμένοι επιστήμονες. Επίσης μας τίμησε με την παρουσία τους το συμβούλιο, καθώς και ο τύπος.
Ακολούθησε μία έντονη συνομιλία μεταξύ τους ενώ η κάθε ομάδα ανάπτυξε τα επιχειρήματά της.
Ευτυχώς όμως επικράτησε η κοινή γνώμη και αποφασίστηκε η αποφυγή κατασκευής ενός τόσο μεγάλου φράγματος!
Δυστυχώς έφτασε η ώρα της επιστροφής. Σερβιριστήκαμε μεσημεριανό και αφού ευχαριστήσαμε τους υπεύθυνους του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης για τη φιλοξενία αναχωρήσαμε με προορισμό τη Λάρισα, αποκομίζοντας ωραίες εντυπώσεις και περισσότερες γνώσεις. Ευχόμαστε όλα αυτά που μάθαμε, τουλάχιστον εμείς τα παιδιά, να τα πράξουμε για ένα καλύτερο μέλλον.
Αφού γυρίσαμε στη Λάρισα η δράση της Περιβαλλοντικής Ομάδας συνεχίστηκε. Κατά την περίοδο Μαρτίου-Μαΐου επεξεργαστήκαμε και διαμορφώσαμε τις παρουσιάσεις μας και αργότερα ασχοληθήκαμε με τη δημιουργία διάφορων κατασκευών από άχρηστα υλικά(καπάκια, τενεκεδάκια, κλαδιά, CD).
Έτσι αποδείξαμε ότι μέχρι και το πιο άχρηστο υλικό μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ όμορφο.
Διοργανώσαμε «Bazaar», όπου εκθέσαμε τις κατασκευές μας.
Μέρος των χρημάτων που συγκεντρώσαμε το διαθέσαμε, όπως ήδη είχαμε αποφασίσει, για την ενίσχυση του εθελοντικού οργανισμού, «Το χαμόγελο του Παιδιού».
Παρουσιάσαμε στους συμμαθητές και τους καθηγητές μας τις εργασίες μας. Τέλος, δώσαμε στις εργασίες μας ψηφιακή μορφή ώστε να αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του σχολείου μας. Για να μπορέσουμε να τις παρουσιάσουμε στο σχολείο μας, δημιουργήσαμε μία αφίσα, σχετικά με το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα.
Μαζί με το τέλος της σχολικής μας χρονιάς, παίρνει τέλος και το ταξίδι μας στην ιστορία της φύσης. Ευχόμαστε να συνεχίσουμε και του χρόνου την περιβαλλοντική μας δράση μαζί με νέους μαθητές!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου