Πρακτικές στη Δράση: "Σχολεία για την Αειφορία"

Σταχυολογούμε από άριστες πρακτικές που εφαρμόστηκαν σε "Σχολεία για την Αειφορία" στη Μεγάλη Βρετανία.
Συμβαίνει και εκεί, λοιπόν, στα σχολεία. Την ώρα που ένα παιδί μιλάει τα άλλα σηκώνουν το χέρι τους για να πούνε το δικό τους. Μα πώς θα γίνουν ενεργοί πολίτες, πώς θα ενδιαφερθούν για τα παγκόσμια προβλήματα αν δεν μπορούν οι μαθητές να ακούσουν ο ένας τον άλλον; Αυτό σκέφτηκαν Βρετανοί εκπαιδευτικοί και δοκίμασαν ένα ριζοσπαστικό θεσμό. Την "Εκκλησία του Δήμου" (ελληνική αναγωγή) των μαθητών. Μια φορά την εβδομάδα στο συγκεκριμένο δημοτικό σχολείο οι μαθητές συναθροίζονται και συζητούν ό,τι θέλουν. Ένα απλό κλαδί δέντρου χρησιμεύει ως βήμα του ομιλητή. Όποιο παιδί το κρατά μπορεί να θέσει το ζήτημα που το απασχολεί μιλώντας σύντομα. Το κλαδί αλλάζει χέρια. Δεν υπάρχει ατζέντα ούτε θέματα ταμπού. Τα παιδιά φέρνουν τα θέματα που τους απασχολούν. Κι αν ξεφύγει η συζήτηση; Αν γίνουν απρέπειες; Αν, αν, αν;;; Πολύ χαρακτηριστικά γράφουν οι εκπαιδευτικοί του σχολείου: "Αν αντισταθεί ο εκπαιδευτικός που παρίσταται στη διαδικασία να παρέμβει, πράγμα δύσκολο αλλά τόσο σημαντικό, τα παιδιά αυτό-οργανώνονται. Κάποιος βρίσκεται να επαναφέρει την τάξη". Οι μαθητές έμαθαν σιγά σιγά να κάνουν διάλογο. Οι εκπαιδευτικοί διαπίστωσαν την πρόοδο. Τους παράλληλους μονολόγους αντικατέστησαν σταδιακά διάλογοι. Το ένα παιδί αναφερόταν σε αυτό που έλεγε το άλλο. Μόνο του, χωρίς καθοδήγηση. Μαγικό. Φυσικά, οι εκπαιδευτικοί καταθέτουν ότι ένας τέτοιος θεσμός για να αποδώσει χρειάζεται χρόνο, εμπιστοσύνη στη διαδικασία και υπομονή. Φέρνει όμως μια ριζικά διαφορετική κουλτούρα στο σχολείο.
Πηγή: WWF UK