Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής: "Σιτάρι – Αλεύρι – Ψωμί (Ο Άρτος ημών ο επιούσιος)"

Συντονίστρια Εκπαιδευτικός: Μπαλάφα Ευαγγελία
Παιδαγωγική Ομάδα: Βασιλοπούλου Βασιλική

H OMΑΔΑ:
ΒΟΛΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ- ΑΦΗΓΗΤΗΣ

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ- ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΒΙΝΤΕΟ
ΔΗΜΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ- ΓΕΡΟΣ- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ
ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ- ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ- ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΡΙΜΑΓΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ- ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ- ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΖΥΓΟΓΙΑΝΝΗΣ ΘΑΝΟΣ- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ
ΠΑΣΑΠΟΡΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ-ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ
ΜΠΑΛΟΔΗΜΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ- ΒΑΣΙΛΙΑΣ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΗΝΟΥΔΗΣ- ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ
ΑΝΤΟΝΙΑ ΚΟΥΚΟΥΝΑΒΑ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΠΑΝΤΟΥΛΗ ΜΑΡΙΝΑ- ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΥΛΙΚΟΥ
ΣΑΚΑΒΑΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ-ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΥΛΙΚΟΥ
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΝΗ-ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΛΛΙΟΓΚΑ-ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ

 

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Γνωστικό επίπεδο

Να ενημερωθούν οι μαθητές για τη διαδικασία παραγωγής αλευριού στο παρελθόν και σήμερα.

Να γνωρίσουν τη διαδικασία παραγωγής του ψωμιού.

Να δουν από κοντά ένα φούρνο της γειτονιάς ..

Να αναζητήσουν και να ταξινομήσουν παροιμίες που έχουν σχέση με το ψωμί.

Επίπεδο Δεξιοτήτων

Να φτιάξουν τα Χριστόψωμα.

Να δημιουργήσουν από αλεύρι χριστουγεννιάτικα στολίδια.

Να ηχογραφηθεί από μαθήτρια του σχολείου μας ένα τραγούδι σχετικό με το ψωμί.

Να ηχογραφήσουν και να εικονογραφήσουν ένα παραμύθι .

Να πληκτρολογήσουν, οργανώσουν και να δημιουργήσουν μια παρουσίαση με το υλικό που συνέλεξαν.

Ψυχοκοινωνικό επίπεδο

Να αναπτύξουν τη λεπτή κινητικότητα.
Να ψυχαγωγηθούν κατά τη διάρκεια ηχογράφησης τραγουδιών και καταγραφής παροιμιών.

Διαδικασία παραγωγής αλευριού στο παρελθόν και σήμερα.

Διαδικασία παραγωγής ψωμιού στο παρελθόν και σήμερα.
Ο Άρτος στη θρησκευτική λατρεία .

Το ψωμί στα ήθη και έθιμα του τόπου μας.

Παροιμίες και παραμύθια για το ψωμί.

Το ψωμί αποτελεί τη βασική τροφή του ανθρώπου εδώ και χιλιετίες. Αυτό έχει αποδειχτεί από τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν ανακαλυφθεί σε ανθρώπινους οικισμούς που χρονολογούνται ήδη από τη Νεολιθική εποχή. Η σημαντική θέση που κατέχει στην ζωή των ανθρώπων είναι αδιαμφισβήτητη. Από τα βάθη της ιστορίας και της προϊστορίας έχουμε αποδείξεις για την καταλυτική παρουσία του στην ανθρώπινη διατροφική αλυσίδα.

Το ψωμί περιέχει θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά και ιερή, εφόσον και το τυπικό της λατρείας «ο επιούσιος άρτος», τον οποίο αιτείται ο πιστός με την καθημερινή προσευχή του από τον Ύψιστο, καθαγιάζεται μέσα από ιερουργίες και συμβολίζει το συμβολίζει το σώμα του Ιησού .

Διαδικασία παραγωγής αλευριού σήμερα

Σήμερα το αλεύρι το παράγουν μεγάλα εργοστάσια που ονομάζονται αλευροβιομηχανίες. Χρειάζεται εργασία από πολλούς ανθρώπους, πολλές μηχανές για την παραγωγή, συσκευασία και μεταφορά τους.

Διαδικασία παραγωγής ψωμιού στο παρελθόν

Το ψωμί της οικογένειας παρασκευαζόταν στο σπίτι από τη νοικοκυρά και τις άλλες γυναίκες. Όταν το ψωμί ήταν έτοιμο η νοικοκυρά το σταύρωνε με το δεξί της χέρι και άρχιζε να κόβει ένα-ένα κομμάτια ζυμαριού. Τα έπλαθε σε στρογγυλά καρβέλια και τα τοποθετούσε στο πινακωτό, ανάμεσα στα μεσάλια. Σε ζεστό μέρος η ζύμη του ψωμιού φούσκωνε σε μια ώρα περίπου και ήταν έτοιμη για ψήσιμο.

Διαδικασία παραγωγής ψωμιού σήμερα.

Σήμερα οι περισσότερες οικογένειες προμηθεύονται το ψωμί από τους φούρνους που υπάρχουν σε κάθε γειτονιά. Η σύγχρονη οικογένεια μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορεί να αγοράσει τον τύπο του ψωμιού που επιθυμεί (λευκό, μαύρο, χωριάτικο κ.τ.λ) και στην ποσότητα που επιθυμεί.

Ο Άρτος στη θρησκευτική λατρεία.

Ο Άρτος στην Θρησκευτική λατρεία κατέχει σημαντική θέση. Μαζί με τον οίνο, συμβολίζει, «το σώμα και το αίμα του Χριστού ». Στην Εκκλησία μας ο άρτος (το γνωστό πρόσφορο) που προορίζεται για τη Θεία Ευχαριστία πρέπει να είναι παρασκευασμένο από κοσκινισμένο ψιλό σταρένιο αλεύρι με ‘’Ζύμη’’ κατά τη χαρακτηριστική φράση του Απόστολου Παύλου « μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί », διότι η ζύμη συμβολίζει τη διάδοση της διδασκαλίας του Χριστού.

Το ψωμί στα ήθη και έθιμα του τόπου μας.

Το ψωμί κατέχει μια σημαντική θέση στα ήθη και έθιμα του τόπου μας. Είναι γνωστή σε όλους η κουλούρα ή πρεβέντα ή μπουγάτσα που πρόσφεραν στους γάμους.

Τα ψωμιά του γάμου

Τ’ αλέσματα: Το άλεσμα το πηγαίνει ένα κορίτσι στο μύλο που να έχει τους γονείς όλα τα΄αλέσματα σταματούν για ν’αλέσει ο γάμος.

Την Τρίτη το βράδυ αναπιάνουν το προζύμι στο σπίτι του γαμπρού και στο σπίτι της νύφης το Σάββατο. Την μπογάτσια την Τετάρτη.

Όταν αναπιάσουν το προζύμι. Το προζύμι το προμηθεύονται από το ίδιο του σπιτιού που φτιάχνουν το ψωμί. Το αναπιάνουν κοπέλες και νυφάδες.

Κουλούρα

«Η γνωστή κουλούρα παρασκευαζόμενη κατέχει μια ιδιαίτερη συμβολική σημασία στα έθιμα του τόπου, πάντοτε για καλό.

Έτσι στο γάμο όταν το ψίκι προερχόμενο από εκκλησία που έγινε η στέψη φθάσει στην εξώπορτα του σπιτιού του γαμπρού σταματάει.

Εκεί στέκοντας στο μέσον της πόρτας οι νεόνυμφοι, η νύφη ρίχνει μια κουλούρα μέσα στην αυλή που περιμένουν να την αρπάξουν οι συγκεντρωμένοι.

Άλλη μια τέτοια προσφέρει εκείνη τη στιγμή σ΄ένα συγγενικό αγόρι του γαμπρού που το σηκώνει στην αγκαλιά της και τελειώνει μ΄αυτό, ο συμβολισμός της ευτυχίας, που φέρνει στο νέο σπιτικό της αμέσως μόλις πατήσει στο κατώφλι της αυλόπορτά του.

πηγή:Ιστορία-Λαογραφία Ιωαννίνων Χρήστος Κ.Πάντος

 

Παροιμίες για το ψωμί

Διαβάστε πιο κάτω μερικές μόνον από τις εκατοντάδες παροιμίες ή εκφράσεις που η λαϊκή σοφία έχει καθιερώσει για να περιγράψει καθημερινές καταστάσεις:

Δεν έχει ψωμί να φάει

Για ένα κομμάτι ψωμί

Ψωμοζήτης .

Λίγα τα ψωμιά του, λίγα τα καρβέλια του

Φάγανε ψωμί και αλάτι.

Αυτή η δουλειά έχει πολύ ψωμί

Βγάζω το ψωμί μου

Δουλεύει για το ψωμί του

Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η γάτα πίτα σέρνει.

Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.

Θα φάει πολλά ψωμιά ακόμη.

Λίγα είναι τα ψωμιά του ή έφαγε τα ψωμιά του.

Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί ψωμί δεν έχει.

Το έδωσε για ένα κομμάτι ψωμί.

Ψωμί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη.

Ψωμί δεν είχαμε, τυρί μας ήρθε.

Να σας πω πώς γίνεται

και στον κόσμο δίνεται

απ’ το σπόρο το σταράκι,

το γλυκό, γλυκό ψωμάκι

Πρώτα πρώτα οι γεωργοί,

σαν οργώσουνε τη γη,

μες στη χούφτα σπόρο παίρνουν

και στη γη κάτω τον σπέρνουν.

Τον καλό το Θεριστή

τραγουδώντας, γελαστοί,

με δρεπάνια που γυαλίζουν

στάχυα ολόχρυσα θερίζουν.

Και στ’ αλώνι θα στρωθεί,

θα τριφτεί, θα πατηθεί

κι ύστερα το καθαρίζουν,

πιάνουνε και το λιχνίζουν.

Κι από εκεί θα φορτωθεί

και στο μύλο θ’ αλεστεί

κι η μυλόπετρα γυρίζει,

άσπρο αλεύρι μάς χαρίζει.

Σαν το παίρνει με χαρά

η καλή νοικοκυρά,

μες στη σκάφη τ’ απιθώνει

και το πλάθει, το ζυμώνει.

Κι όταν καλοζυμωθεί,

πάει στο φούρνο να ψηθεί,

με το φτυάρι μια του δίνουν

μέσα να ψηθεί τ’ αφήνουν.

Κι όταν βγει λαχταριστό,

ροδοκόκκινο, ζεστό,

τρώει, τρώει το παιδάκι

το γλυκό, γλυκό ψωμάκι.

(από το βιβλίο: Σπύρος Kοκκίνης, Σχολική ποιητική ανθολογία, Bιβλιοπωλείον της «Eστίας» I.Δ. Kολλάρου και Σια A.E., 1974)

ΚΕΙΜΕΝΟ: «Το πιο γλυκό ψωμί» – Λαϊκό παραμύθι

Κάποτε ήταν ένας πλούσιος βασιλιάς, πολύ πλούσιος, που ό,τι επιθυμούσε η καρδιά του το ’χε. Όλα τα είχε, και τον έλεγαν ευτυχισμένο, ώσπου έπαθε μια ανορεξία και δεν είχε όρεξη να φάει. Σιγά σιγά αδυνάτιζε, κι άρχισε να γίνεται γκρινιάρης και παράξενος. Πολλοί γιατροί τον έβλεπαν, μα τα γιατρικά τους τίποτα δεν μπορούσαν να κάνουν. Ώσπου κάποια μέρα, έτυχε να περνάει από το παλάτι του ένας γέροντας φτωχός, που ήτανε όμως σοφός κι ήξερε από γιατρικά. Του είπανε λοιπόν για το βασιλιά, κι ανέβηκε να τον δει.

ΓΕΡΟΣ

«Μήπως κουράζεσαι, βασιλιά μου;», τον ρώτησε.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ

«Τι λες, γιατρέ μου. Όλη μέρα ξαπλωμένος στο θρόνο μου, ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι δεν κουνώ».

ΓΕΡΟΣ

«Μήπως έχεις έγνοιες και σκοτούρες για το λαό σου;»

ΒΑΣΙΛΙΑΣ

«Όχι, κάθε άλλο. Εγώ ζω ξέγνοιαστος, και καρφάκι δε μου καίεται για κανέναν!»

ΓΕΡΟΣ

«Μήπως επιθύμησες ποτέ σου κάτι και δεν μπόρεσες να το ’χεις;»

ΒΑΣΙΛΙΑΣ

«Ούτε κι αυτό! Βασιλιάς είμαι, κι ό,τι γυρέψω, το βλέπω μπροστά μου!…».

Σκέφτηκε λίγο ο γέροντας, υστέρα γυρίζει και λέει του βασιλιά:

ΓΕΡΟΣ

«Άκουσε, βασιλιά μου: Καθώς βλέπω, δεν έχεις τίποτα σοβαρό. Εκείνο που φταίει και δεν έχεις όρεξη να τρως, είναι το ψωμί που σου δίνουν στο παλάτι! Να διατάξεις να σου φέρουν να φας το πιο γλυκό ψωμί του κόσμου. Αν μπορέσεις να το ’χεις αυτό, τότε θα γιατρευτείς!».

Από την ίδια μέρα ο βασιλιάς έδωσε διαταγή στους φουρναραίους του παλατιού να ζυμώσουν και να του ψήσουν «το πιο γλυκό ψωμί του κόσμου!».

Έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά οι ψωμάδες σ’ όλο το βασίλειο, ποιος θα κάμει στο βασιλιά το πιο γλυκό ψωμί! Μα κανένα απ’ όλα εκείνα τα ψωμιά δεν άνοιγε την όρεξη στο βασιλιά. Ούτε κι ήθελε να τα φάει. Ώσπου μια μέρα, έξω φρενών ο βασιλιάς, έστειλε ανθρώπους του να πάνε να βρούνε το γέροντα και να τον ξαναφέρουνε μπροστά του. Έτσι λοιπόν κι έγινε.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Θα σε κρεμάσω, που με ξεγέλασες!»

ΓΕΡΟΣ

«Γιατί, βασιλιά μου;»,

ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Γιατί το γλυκό ψωμί, που είπες να μου φτιάξουνε να φάω, δε μου έκαμε τίποτα

ΓΕΡΟΣ

Μπα; Φαίνεται πως το ψωμί που σου ζύμωσαν, δεν ήταν τόσο γλυκό όσο έπρεπε!

Ο βασιλιάς ήταν πάλι έτοιμος ν αγριέψει, μα είδε το γέρο που κάτι συλλογιζότανε και περίμενε.

ΓΕΡΟΣ

«Άκουσε, βασιλιά μου αν θέλεις να δοκιμάσεις στ’ αληθινά το ψωμί που θα σε γιατρέψει, πρέπει να ’ρθεις μαζί μου για τρεις μέρες μονάχα και να κάνεις ό,τι σου λέω. Αν δε γίνεις καλά, είσαι ελεύτερος να μου πάρεις το κεφάλι!»

Κι ο βασιλιάς, δέχτηκε να πάει μαζί με τον παράξενο γέροντα.

Φόρεσε κι αυτός φτωχικά ρούχα, πήρε κι ένα μπαστούνι στα χέρια του κι έφυγε κρυφά από τοπαλάτι, μακριά, κι επήγανε στον κάμπο, εκεί που καθόταν ο γέροντας, σε μια καλύβα, μέσα σ’ ένα χωράφι σπαρμένο.

Ξημερώνοντας, έδωκε ο γέροντας στο βασιλιά ένα δρεπάνι και του λέει:

ΓΕΡΟΣ

«Έλα να θερίσουμε!».

Έπιασε ο βασιλιάς και θέριζε μες στο λιοπύρι ολάκερη μέρα.

Ήρθε το βράδυ, πέσανε ξεροί να κοιμηθούνε. Ούτε φαΐ όλη μέρα, ούτε τίποτα. Έμενε, βλέπεις, κι ο γέροντας νηστικός.

Την άλλη μέρα, πρωί πρωί, ξύπνησε ο γέροντας το βασιλιά και του λέει:

ΓΕΡΟΣ

«Σήκω τώρα, να πάρουμε όλ’ αυτά τα δεμάτια, να τα πάμε στ’ αλώνι να τ’αλωνίσουμε!».

Κουβάλησε στην πλάτη του ο βασιλιάς περσότερ’ από τα μισά, κι ύστερα όλη μέρα, γκαπ γκουπ, τα κοπάνιζε με το δάρτη, ώσπου κάμανε το στάρι σωρό, τ’ ανεμίσανε και το βάλανε στο σακί. Κι όλη μέρα την περάσανε πάλε έτσι, νηστικοί κι οι δυο τους, μόνο λίγο νερό ήπιανε από τη στέρνα, που ήτανε κοντά στην καλύβα. Πέσανε πάλι κουρασμένοι το βράδυ και κοιμηθήκανε.

Την τρίτη μέρα, το χάραμα, ο γέροντας σήκωσε το βασιλιά και του λέει

ΓΕΡΟΣ

«Ξύπνα τώρα να πάμε το στάρι μας στο μύλο να τ’ αλέσουμε! Πάρ’ το εσύ στην πλάτη σου, γιατί εγώ δεν μπορώ, και πάμε εκεί στην κορφή του βουνού, που ’ναι ο μύλος».

Τι να κάμει ο βασιλιάς, αφού έτσι ήτανε η συμφωνία, φορτώνεται το σακί στην πλάτη, και κουρασμένος κι ελεεινός το κουβάλησε στην κορφή. Τώρα αρχίνησε και να πεινάει, μα δεν έλεγε ακόμα τίποτα.Αλέσανε το στάρι τους, και γυρίσανε κατά το μεσημέρι στην καλύβα, πάλι ο βασιλιάς φορτωμένος τ’ αλεύρι.

ΓΕΡΟΣ

«Έλα τώρα να ζυμώσουμε»

Ξεχώρισε ως δέκα λίτρες αλεύρι, το ’ρίξε στη σκάφη κι έβαλε το βασιλιά να ζυμώνει. Ύστερα τον έστειλε στο δάσος να κόψει ξύλα, κι αργά κατά το βράδυ βάλανε κι εκάψανε το φούρνο, για να ψήσουνε 3-4 καρβέλια. Ο βασιλιάς τώρα πεινούσε κι περίμενε πότε να ψηθούν τα ψωμιά, για να φάει! Μα πιο πολύ τα λιμπιζόταν, όταν άρχισε να βγαίνει από το φούρνο η μυρωδιά τους.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ

«Πεινάω πολύ», λέει του γέρου.

ΓΕΡΟΣ

«Περίμενε και θα φας!», του απάντησε κείνος.

Σε λίγο βγήκανε τα καρβέλια, αχνιστά και ροδοψημένα. Σαν πεινασμένος λύκος τότε ο βασιλιάς άρπαξε το καρβέλι, το έκοψε με τα χέρια του κι άρχισε να τρώει. Μα με την πρώτη μπουκιά που κατάπιε, το πρόσωπό του έγινε κόκκινο από χαρά και φώναξε:

ΒΑΣΙΛΙΑΣ

«Μάλιστα! Αυτό είναι το πιο γλυκό ψωμί του κόσμου! Κι όμως ούτε μια κουταλιά ζάχαρη δεν έριξα στο ζυμάρι του!».

Τότε ο γέροντας χαμογέλασε και του είπε:

ΓΕΡΟΣ

«Βασιλιά μου, πρέπει να ξέρεις πως η ζάχαρη του ψωμιού σου ήταν ο ιδρώτας που έχυσες για να το φτιάξεις. Τώρα είσ’ ελεύτερος να ξαναπάς στο παλάτι σου. Κοίτα μονάχα να δουλεύεις αποδώ κι εμπρός, και θα δεις πως η όρεξη δε θα σου λείψει».

Ο βασιλιάς ακολούθησε την συμβουλή του γέροντα, κι όταν γύρισε στο παλάτι του, δούλευε κάθε μέρα για το λαό του .

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΟΜΑΔΑ 1

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΛΕΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.

ΟΜΑΔΑ 2

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΖΥΜΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.

ΟΜΑΔΑ 3

ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΣΤΟΙΧΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ.

ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΎΝ :

ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΕΝΑ ΦΟΥΡΝΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

                                                                              

1. Ζυμώνουμε το ψωμί στο σπίτι.

2. Το ψωμί το αγοράζουμε από το φούρνο.

3. Φτιάχνουμε πίτες, κουλουράκια κέικ και άλλα αρτοπαρασκευάσματα στο σπίτι μας

4. Αγοράζουμε από το φούρνο πίτες, κουλουράκια, κέικ κ.λ.π

5. Κατά την ώρα του φαγητού στο τραπέζι μας υπάρχει ψωμί

6. Στο καθημερινό τραπέζι υπάρχει άσπρο ψωμί.

7. Στο καθημερινό τραπέζι υπάρχει μαύρο ψωμί

Απαντάτε αναλόγως σε κάθε ρώτηση:  ΠΟΤΕ ή ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ή  ΠΑΝΤΑ